ایجاد روحیه ورزشی در کسب‌وکار قسمت دوم

 

 


ایجاد روحیه ورزشی در کسب‌وکار

قسمت دوم

انتشار شده در تاریخ ژانویه 2001

مولف : دکتر کن کول ول 

منتشر شده در کلاید بانک مدیا


 

مبنای محکم

 

استراتژی‌های اساسی برای بازیابیِ انرژیِ جسمی بعضی آن‌قدر عادی شده‌اند که به حاشیه رانده شده‌اند و خیلی راحت نادیده گرفته می‌شوند. برای همین آن‌ها را اینجا تکرار می‌کنیم. اگر هرکدام از این استراتژی‌ها در حال حاضر جایی در زندگی‌تان ندارند، ممکن است نبودشان از جمله علت‌های خستگی مفرط، تندخویی،نداشتن تاب‌آوری احساسی، مشکل در تمرکز و حتی کمرنگ شدن انگیزه در شما باشد.

 

1.هر کاری که می‌دانید برای سلامتی‌تان لازم است انجام دهید

 

وعده غذایی روزانه‌تان را به 5 یا 6 قسمت کم‌حجم تقسیم کنید. افرادی که روزانه فقط یک یا دو وعده غذایی با فاصله زمانیِ طولانی مصرف می‌کنند، بدنشان را وارد حالت ذخیره سازی می‌کنند که به معنای سوخت‌وساز کندتر است. همیشه صبحانه بخورید؛ خوردن اولین غذا در صبح این پیام را به بدنتان می‌فرستد که به کند کردن سوخت‌وساز برای ذخیره‌سازی انرژی نیازی ندارد. از رژیم غذایی متعادلی پیروی کنید. برخلاف تحقیقاتِ متناقض علم تغذیه، شواهد متعددی نشان می‌دهد رژیم غذایی شامل 50 تا 60 درصد کربوهیدرات پیچیده، 25 تا 35 درصد پروتئین و 20 تا 25 درصد چربی است. مصرف قندهای ساده را بسیار کاهش دهید. قند علاوه بر داشتن کالریِ بی‌ارزش، موجب افزایش ناگهانی گلوکز خون می‌شود که انرژی را کاهش می‌دهد. روزانه 4 تا 5 لیوان آب بنوشید، حتی اگر احساس تشنگی نمی‌کنید. حدود نیمی از افراد با کمبود آب بدن مواجه‌اند. و درنهایت در فهرست«بایدهای روزانه‌تان» بنویسید: فعالیت جسمی. ما توصیه می‌کنیم در هفته بین 3 تا 4 بار تمرین قلبی عروقی 20 تا 30 دقیقه‌ای انجام دهید شامل دست‌کم دو جلسه فعالیت با وقفه؛ یعنی فعالیت بدنی شدید در زمانی کوتاه و در پی آن، بازیابیِ انرژی در فاصله‌های کوتاه بین تحرک.

 

2.زود بخوابید و زود بیدار شوید

 

شب‌زنده‌دارها در برآورده کردن خواسته‌های دنیای کسب‌وکار امروزی با مشکلات بسیار بیشتری مواجه می‌شوند؛ زیرا معمولاً همچنان مجبورند صبح زود از خواب بیدار شوند. آن‌ها اغلب صبح‌ها کسل و بی تمرکزند و برای افزایش انرژی‌شان به کافئین و میان وعده‌های شیرین وابسته‌اند. می‌توانید عادات خواب جدید در خود به وجود آورید. ساعت‌های بیولوژیک در ژن‌های ما ثابت نیست.

 

3.در زمان‌های مشخصی بخوابید و بیدار شوید

 

ثباتِ موجی که برای بازیابی انرژی‌تان به وجود می‌آورید به همان اندازه مدت زمان خوابتان (در حالت مطلوب،بین 7 تا 8 ساعت) اهمیت دارد. چرخه خواب منظم به تنظیم دیگر ساعت‌های بیولوژیک کمک می‌کند و احتمال خوابی عمیق و آرامش‌بخش را افزایش می‌دهد.

 

4.هر90 تا 120 دقیقه در پی بازیابی انرژی خود باشید

 

کرونوبیولوژیست ها دریافته‌اند هورمون بدن، گلوکز و سطح فشارخون هر90 دقیقه یا کمی بیشتر افت می‌کند. بی‌توجهی به بازیابی انرژی و نادیده گرفتن چرخه طبیعیِ بدن، ظرفیت کلی ما را پایین می‌آورد. همان‌گونه که ورزشکاران به ما یاد داده‌اند، حتی استراحتی کوتاه و متمرکز هم می‌تواند تا حد زیادی به بازیابی ما کمک کند. چند منبع بازیابی را پیشنهاد می‌دهیم: چیزی بخورید، ورزش کنید، آب بنوشید، مسیرهای ذهنی و روحی را عوض کنید.

 

5.حداقل دو بار در هفته با وزنه تمرین کنید

 

هیچ تمرینِ جسمی‌ای به اندازه وزنه زدن نشانه‌های پیری را به عقب نمی‌اندازد. این تمرین قدرت را افزایش می‌دهد، پوکی استخوان را به تأخیر می‌اندازد، سرعت سوخت‌وساز بدن را بالا می‌برد، تحرک ما را بیشتر می‌کند، حالت بدن (نحوه ایستادن و نشستن) را بهبود می‌بخشد و انرژی‌مان را تا حد زیادی افزایش می‌دهد.

 

 

ظرفیت احساسی

 

دیگر عنصر سازنده شرایط مطلوبِ عملکرد ظرفیتِ احساسی است؛ وضعیتی درونی که کمک می‌کند به اوج عملکردمان برسیم. در اوایل تحقیقاتمان، از صدها ورزشکار خواستیم احساس خود را وقتی به بهترین سطح عملکردشان می‌رسند توصیف کنند. همه آن‌ها از کلماتی مانند «آرام»،«به چالش کشیده شده»،«درگیر»،«متمرکز»،«خوش‌بین» و «با اعتمادبه‌نفس» استفاده کردند. ماریون جونز، یکی از دونده‌های معروف، بعد از بردن مدال طلای خود در المپیک سیدنی، احساسش را خلاصه‌وار این‌گونه توصیف کرد:« اینجا به من خیلی خوش می‌گذرد. لحظات پرتنشی برایم نیست. برعکس، بسیار خوشحال‌کننده است.» وقتی همین سؤال را از مأموران اجرای قانون، نظامیان، جراحان و مدیران اجرایی شرکت‌ها مطرح کردیم، آن‌ها هم از ادبیات بسیار مشابهی برای توصیف حالتِ عملکرد ایده آلشان استفاده می‌کردند.

 

همان‌گونه که احساسات مثبت، موتورِ عملکرد بالا را روشن می‌کند، احساسات منفی مثل ناامیدی، بی‌حوصلگی، عصبانیت، ترس، دلخوری و غم، انرژی را از بین می‌برد. این احساسات با گذر زمان می‌توانند مانند سم عمل کنند، ضربان قلب و فشارخون را بالا ببرند، گرفتگی عضلات را افزایش دهند، بینایی را کاهش دهند و درنهایت، عملکرد فرد را مختل و فلج سازند. به‌عنوان مثال، احتمال آنکه ورزشکاران مضطرب و هراسان هنگام رقابت، عملکردی پایین‌تر از حد انتظار نشان دهند بالاست، زیرا خشم و ناامیدی، ظرفیت آن‌ها را برای تمرکز آرام از بین می‌برد. تأثیر احساسات منفی در حیطه کسب‌وکار نامحسوس‌تر اما به همان اندازه رقابت‌های ورزشی مخرب است. آلن، مدیر اجرایی یک شرکت سرمایه‌گذاری، زیاد به سفر می‌رود و بر عملکرد چند شعبه در کشور نظارت می‌کند. متوجه شدیم همکاران و زیردستانش او را رئیسی کمال‌گرا و ایرادگیر می‌دانند که بی‌صبری و نارضایتی گاهی باعث می‌شود از کوره در برود و حرف‌های تندی بر زبان بیاورد. ما سعی کردیم به آلن کمک کنیم راه‌هایی برای مدیریت مؤثرتر احساساتش پیدا کند. به او توضیح دادیم خشم او احساسِ واکنشی انفعالی است، واکنشی از نوع جنگ‌وگریز نسبت به موقعیت‌هایی که به باور او، تحدید آمیز به نظر می‌رسیدند. آلن برای مدیریت مؤثرتر خود، باید خطری را که زیر فشار در درونش احساس می‌کرد، به چالشی برای خودش تبدیل می‌کرد.

 

یک برنامه فعالیتِ ورزشی منظم، تحمل آلن را افزایش داد و کاری کرد اضطرابش کم شود. ولی از آنجا که برنامه فشرده سفرهایش اغلب مانع تمریناتش می‌شد، به او کمک کردیم عادت‌های دقیقی را در 5 مرحله طراحی کند تا هرزمان که احساسات منفی‌اش بروز کرد، آن‌ها را تحت کنترل درآورد. چالش اولیه او توجه بیشتر به علائمی بود که نشان می‌داد مضطرب است؛ علائمی مانند گرفتگی عضلات، تپش قلب و احساس تنگی در قفسه سینه. وقتی احساس می‌کرد نشانه‌ها در او بروز کرده است، در اولین گام چشم‌هایش را می‌بست و چند نفس عمیق می‌کشید. او در گام بعد، عضلات صورتش را رها می‌کرد. بعد می‌کوشید صدایش را ملایم و لحن صحبتش را آرام‌تر کند. بعد از آن، سعی می‌کرد خودش را جای طرف مقابل که باعث خشمش شده بود بگذارد؛ و تصور کند آن فرد چه احساسی دارد. در نهایت، تلاش خود را به کار می‌گرفت تا پاسخ خود را با ادبیاتی مثبت بیان کند.

 

اوایل، پرورش این عادت در آلن دشوار بود و تفاوتی با یادگیری مهارت جدید در گلف نداشت. او بارها به رفتار گذشته‌اش بازگشت. اما پس از چند هفته، این تمرین 5 مرحله‌ای ملکه ذهنش شد که شیوه بسیار مطمئنی برای قطع پرخاشگری‌اش بود. کارمندان بسیاری گزارش دادند که آلن منطقی‌تر، خوش‌برخوردتر و آرام‌تر شده است. خود آلن هم اعلام کرد مدیر بسیار مؤثرتری شده است.

 

در زمان همکاری‌مان با ورزشکاران، با عادات دیگری آشنا شدیم که به جبران استرس و بازگرداندن انرژی مثبت کمک می‌کنند. به‌عنوان نمونه، این موضوع که بسیاری از ورزشکاران هنگامِ آماده کردن خود برای مسابقات، هدفون روی گوش دارند، اتفاقی نیست. موسیقی، اثراتِ فیزیولوژیک و احساسیِ قدرتمندی دارد. موسیقی می‌تواند فعالیتِ ذهن را از نیمکره چپِ منطقی به نیمکره حسی‌تر راست منتقل کند؛ و همچنین می‌تواند فرد را از مشغله ذهنی و نگرانی رها کند. درنهایت، موسیقی می‌تواند ابزاری برای تنظیم مستقیمِ انرژی باشد؛ یعنی بلند کردن صدا در زمان فعالیت و پایین آوردن صدا در زمان کاستن از شدتِ فعالیت.

 

زبان بدن نیز بر احساسات تأثیر می‌گذارد. در آزمایشی از بازیگران خواسته شد خشم را به نمایش بگذارند و سپس در معرضِ تست‌های فیزیولوژیک متعددی قرار گرفتند؛ از جمله ضربان قلب، فشارخون، دمای بدن، واکنش‌های فوری پوست و میزان هورمون‌ها. پس از آن، بازیگران در موقعیتی قرار گرفتند که آن‌ها را واقعاً عصبی می‌کرد و دوباره تست‌ها انجام شد. درواقع، هیچ تفاوتی در نتایج دو آزمایش دیده نشد. نقش بازی کردن به صورت جدی، دقیقت همان تغییرِ فیزیولوژیک احساساتِ واقعی را به وجود می‌آورد. همه ورزش‌کاران بزرگ این موضوع را می‌دانند. اگر آن‌ها حالت اعتمادبه‌نفس را نشان دهند، درنهایت، حتی در موقعیت‌های پراضطراب، به تدریج احساس اعتمادبه‌نفس می‌کنند. به همین دلیل، ما از اهلِ کسب‌وکار می‌خواهیم «ادای احساس خوب» را در بیاورند؛ یعنی آگاهانه احساس درونی مدنظرشان را در ظاهرشان نشان دهند. ارسطو گفته است:« شما همان کارهایی هستید که بارها انجامشان می‌دهید. برتری، انجام دادن یک عمل خاص نیست، بلکه یک عادت است.»

 

شاید روابط نزدیک، قوی‌ترین ابزار برای ایجاد احساسات مثبت و بازیابیِ مؤثر باشد. کسانی که لذتِ تجدیددیدارهای خانوادگی یا گذراندنِ غروب با دوست خوبی را تجربه کرده‌اند، احساس اطمینان و امنیت ناشی از این روابط را درک می‌کنند این احساسات، ارتباط نزدیکی با حالت عملکرد ایدئال دارند. متأسفانه، بسیاری از ورزشکاران شرکتی زیر نظر ما بر این باورند برای عملکردی فراتر از حد انتظار در محیط کار، هیچ راهی ندارند جز آن که از وقت گذراندن با عزیزان خود بکاهند. ما سعی می‌کنیم موضوع را طور دیگری بیان کنیم. ما به مراجعان خود می‌گوییم با اختصاصِ وقت بیشتر به روابط مهمشان و تعیین حد و مرز واضح‌تری بین کار و خانه، نه تنها به رضایت بیشتری می‌رسند، بلکه انرژی‌شان را نیز باز می‌یابند، کاری که برای عملکرد بهتر لازم است.

 

 


Creating a sports spirit in business

Part 2

Published in January 2001

  Published in Clydebank Media

 

ترجمه و تدوین از وبسایت شخصی دکتر سعید سعیدی‌پور

انتشار مطالب فقط با ذکر منبع این وبسایت مجاز است

۰
از ۵
۰ مشارکت کننده

دیدگاه‌ها