یک رهبر باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟! - قسمت دوم

خودآگاهی

خودآگاهی اولین مؤلفه‌های هوش هیجانی است. اگر به این نکته توجه کنیم که هزاران سال پیش اوراکل دلفی به خودآگاهی توصیه می‌کرد، معنای آن به خودآگاهی تبدیل می‌شود، یعنی شناخت عمیق احساسات، نقاط قوت، ضعف‌ها، نیازها و انگیزه‌های افراد با خود قوی. -آگاهی . ، نه زیاد غرغر می‌کنند، نه غیرواقعی، امیدوارند. برعکس، با خود و دیگران صادق هستند. افرادی که عزت‌نفس بالایی دارند از تأثیر احساساتشان بر خود، دیگران و عملکرد کاری خودآگاه هستند، بنابراین فردی که می‌داند ضرب‌الاجل‌های سخت مانع او می‌شود، زمان خود را با دقت برنامه‌ریزی می‌کند و کار خود را اولویت‌بندی می‌کند.

فرد دیگری با خودآگاهی بالا می‌تواند با مشتریان خواستار برخورد کند. او تأثیر مشتری بر خلق و خوی خود و دلایل عمیق‌تر ناامیدی خود را می‌داند. او می‌تواند آن را این‌گونه توضیح دهد: خواسته‌های بی‌اهمیت آن‌ها ما را از کار واقعی‌مان دور می‌کند، اما او خشم خود را یک‌قدم جلوتر می‌برد و آن را به چیزی سازنده برای کشف ارزش‌ها و اهداف خود تبدیل می‌کند - آیا آگاهی می‌داند که به کجا می‌رود و چرا؟ بنابراین، به عنوان مثال، او می‌تواند یک پیشنهاد کاری را که از نظر مالی جذاب است، اما با اصول یا اهداف بلندمدت او مطابقت ندارد، قاطعانه رد کند

فردی که خودآگاهی ندارد تصمیماتی می‌گیرد که او را وادار به انتقال ارزش‌های فراموش‌شده و در نهایت آشفتگی درونی او می‌کند. ممکن است برخی بگویند که پول بعد از دو سال کار خوب بود، من هم، اما برای من آن‌قدر کم است که همیشه حوصله‌ام سر می‌رود. تصمیمات افراد خودآگاه با ارزش‌های آن‌ها سازگار است. در نتیجه اغلب از کار قراردادی انرژی می‌گیرند. چگونه می‌توان خودآگاهی را در افراد تشخیص داد؟ اول از همه، این ویژگی در خلوص فرد و توانایی او در ارزیابی واقع‌بینانه خود آشکار می‌شود. افرادی که خودآگاهی بالایی دارند می‌توانند صادقانه و آشکارا در مورد احساسات خود و نحوه تأثیر آن‌ها بر کارشان صحبت کنند، البته نه لزوماً با احساسات باز یا لحن اعتراف آمیز. برای مثال، مدیری که من در یک فروشگاه زنجیره‌ای بزرگ می‌شناسم، در مورد خدمات شخصی‌سازی شده به مشتریان که شرکتش در تلاش بود ارائه دهد، شک داشت. علی‌رغم درخواست‌های تیم یا رئیسش، او توضیح داد: «من در ارائه این خدمات به سختی پشت سر گذاشتم، زیرا واقعاً می‌خواستم خودم پروژه را مدیریت کنم، اما برای انجام آن انتخاب نشدم. من با این وضعیت کنار می‌آیم، لطفاً با من صبور باشید. این مدیر در واقع احساسات خود را آزمایش کرد. یک هفته بعد او به طور کامل از این پروژه حمایت کرد. این خودآگاهی اغلب در طول فرآیند استخدام مطرح می‌شود. از کاندید بخواهید موقعیتی را که باعث بیراهه رفتن احساساتش شده و کاری که بعداً از آن پشیمان شده است را توصیف کند. نامزدهای خودآگاه شکست‌های خود را صادقانه می‌پذیرند و اغلب داستان‌های خود را با لبخند می‌گویند

یکی از شاخص‌های خودآگاهی، انتقاد از خود همراه با طنز است. افراد با اعتماد به نفس محدودیت‌ها و نقاط قوت خود را می‌شناسند و به راحتی در مورد آن‌ها صحبت می‌کنند و برعکس، افراد با عزت‌نفس پایین این پیام را می‌دهند که باید بهبود یابند و آن را به عنوان تهدید یا نشانه شکست حتی از طریق خودآگاهی تعبیر می‌کنند. مطمئن شوید که آن‌ها ریسک‌هایی را که در کار خود متحمل می‌شوند محاسبه می‌کنند. آن‌ها وارد مشکلاتی نمی‌شوند که می‌دانند به تنهایی نمی‌توانند از عهده آن‌ها برآیند، آن‌ها روی روش کارمند متوسطی تمرکز می‌کنند که برای شرکت در یک جلسه استراتژیک با مدیران ارشد سازمانشان دعوت شده است، جایی که جلسه در سکوت آن‌هاست. صندلی ترسو نیست، او منطق روشن و ارائه متقاعدکننده‌ای از ایده‌ها و استراتژی‌هایی دارد که واضح، منطقی و قانع‌کننده هستند، اما خودآگاهی او را از ورود به مناطقی که در آن ایستاده است باز می‌دارد. او می‌دانست که ضعیف است. در حالی که داشتن افراد خودآگاه در محل کار ارزش دارد، تحقیقات من نشان می‌دهد که مدیران ارشد اغلب وقتی به دنبال رهبران بالقوه هستند، برای این ویژگی ارزش قائل نیستند. بسیاری از رهبران احساسات خود را با بزدلی اشتباه می‌گیرند

Top of Form

Bottom of Form

چنین افرادی صرفاً به دلیل نداشتن قدرت رهبری دیگران کنار گذاشته می‌شوند. و در واقع برعکس این تصور صادق است. اول، مردم به صداقت و درستکاری احترام می‌گذارند و به آن احترام می‌گذارند. علاوه بر این، رهبران همیشه باید قضاوت کنند. آیا قدرت مدیریت برای به دست آوردن یک شرکت رقیب را داریم؟ آیا می‌توانیم ظرف شش ماه یک محصول جدید وارد بازار کنیم؟ افرادی که در مورد خود صادق هستند - یعنی افرادی که خودآگاه هستند - می‌توانند این کار را به بهترین نحو برای سازمان خود انجام دهند.