سری مصاحبه با رهبران موفق
مصاحبه با رنه فلمینگ
خواننده و دریافت کننده مدال ملی هنر
قسمت یکم
منتشر شده در مجله کسب‌و‌کار هاروارد
من نکته جالبی را به شما بگویم که ما آمریکایی‌ها، دنیایی از فرصت‌ها را در اختیار داریم. پدر من در ایالت پنسیلوانیا در معدن ذغال سنگ کار می‌کرد. در حالی که برای من این فرصت فراهم شد تا برای خانواده سلطنتی برنامه‌ای اجرا و با آن‌ها شام صرف کنم. همیشه می‌گویم: آیا این موضوع شگفت‌انگیز نیست که من این شایستگی را داشته‌ام تا طی دو نسل، این فاصله فوق‌العاده را در زندگی تجربه کنم من آرزوهای زیادی ندارم. مهم این است که ذهنی باز دارم و به آینده امیدوارم. من کاملاً بر این باورم که اگر سخت تلاش کنیم، اگر به کاری که انجام می‌دهیم عشق بورزیم و نسبت به آن احساس تعهد داشته باشیم، نعمت‌ها به سوی ما سرازیر خواهند شد. رنه فلمینگ یکی از با‌استعدادترین و مشهورترین خوانندگان کلاسیک جهان است که از احترام زیادی برخوردار می‌باشد. برعکس وجهه‌ای که بسیاری از خوانندگان مشهور سوپرانو ارائه می‌کنند، رنه فلمینگ آدم کم جنبه‌ای نیست. او فردی است بسیار خوش برخورد و دوست‌داشتنی که نظیر او را کمتر دیده‌ام. تمام کسانی که توفیق آن را داشته‌اند تا در برنامه‌های هنری او شرکت کنند و او را از نزدیک ببینند، از صمیمیت و برخورد محترمانه او سخن می‌گویند. افراد حرفه‌ای در اجرای هنر همواره با چالش‌های خاصی روبه‌رو هستند (مانند عدم تأیید و پذیرش توسط عده‌ای از مردم)، اما اپرا، هنری است که بیش از هر هنر دیگری با چالش همراه می‌باشد. برخی از این چالش‌ها عبارتند از: کمبود فرصت و موقعیت برای اجرا، شاید اجرای اپرا با زبان مادری شخص همراه نباشد و در نتیجه با اقبال خوبی روبه‌رو نشود، برنامه سفرهای متعدد می‌تواند خسته کننده، و صدای خواننده اپرا باید همیشه عالی باشد.
رنه با همراهی مربیان آواز و تلاش بی‌وقفه‌اش بر تمام این چالش‌ها فایق آمده است. او با زبان‌های مختلف آشنا شد، آماده بود تا به طور مکرر به نقاط مختلف جهان سفر کند (و معمولاً بچه‌های خردسالش را همراه خود می‌برد) و یاد گرفت تا نقش‌های مختلف اُپرا را اجرا کند. دوران کاری هنرمند اپرا معمولاً کوتاه می‌باشد. علت این است که صدا تغییر می‌کند و خستگی سفرهای مکرر نیز می‌تواند انسان را از پا درآورد. اما رنه فلمینگ آدم معمولی‌ای نیست. او با خواندن در قالب‌های مختلف موسیقی، قابلیت‌های خود را گسترش داده است. او بخشی از وقت خود را صرف کمک به کسانی کرده که ستارگان آینده اُپرا هستند و بخش دیگری از عمر خود را صرف امور خیریه، به خصوص مؤسسه ملی سلامت کرده تا بتواند از موسیقی درمانی برای بیماران استفاده کند.
من به خاطر همکاری‌هایی که با بخش هنری مرکز جان اف. کندی داشته‌ام، به تازگی با رنه فلمینگ آشنا شدم. رنه به عنوان مشاور هنری با این مرکز همکاری دارد، ضمن اینکه برنامه‌های هنری دیگری را هم اجرا می‌کند.
والدین رنـه هر دو معلم موسیقی بودند و این موضوع به گونه‌ای بر او تأثیر گذاشته که با علاقه بسیاری، به آموزش موسیقی به نسل‌های آینده می‌پردازد. مصاحبه‌ای که در ادامه ملاحظه می‌کنید در آوریل ۲۰۱۸ در استودیو بلومبرگ در نیویورک برگزار شد.
نویسنده: اگر موافق باشید گفت‌وگو را با این پرسش آغاز کنم که شما چگونه خواننده معروف سوپرانو شدید؟ شما کودکی خود را در شمال نیویورک سپری کرده‌اید.
رنه: بله، در شهر روچستر در ایالت نیویورک.
نویسنده: والدین شما معلم موسیقی بودند. آیا آن‌ها به شما می‌گفتند: «وقتی بزرگ شدی باید خواننده اپرا شوی.»؟ در این مورد شما را تحت فشار نمی‌گذاشتند.
رنه: خیر، به هیچ‌وجه. آن‌ها وقتی متوجه شدند من خواننده اپرا شده‌ام خیلی تعجب کردند. اتفاقاً آن‌ها می‌گفتند: «این موضوع را فراموش کن. غیرممکن است بتوانی خواننده اپرا شوی. تو معلم خواهی شد.» اما نمی‌دانید چقدر تعجب کرده بودند. مادر من هنوز خوانندگی و گویندگی درس می‌دهد. او عاشق معلمی است. هنرهای نمایشی هم انگیزه می‌خواهد، هم انعطاف‌پذیری، زیرا این هنرها فوق‌العاده رقابتی هستند.
نویسنده: شما برای تحصیلات عالی، دانشکده ابرلین را انتخاب کردید که برنامه خوبی برای دوره موسیقی داشت. اما والدین شما نمی‌توانستند شهریه دانشگاه را تأمین کنند. به همین دلیل به دانشگاه دولتی نیویورک رفتید.
رنه: بله همین‌طور است.
نویسنده: اتفاقاً برای شما خیلی خوب شد، چون دانشکده موسیقی خیلی خوبی داشت. درست است؟
رنه: بله، دانشکده موسیقی کرین با حضور استادی بسیار خوبی در حوزه صدا. یکی از عناصر مهم موفقیت در حوزه خوانندگی این است که کسی را داشته باشید که به شما کمک کند، به ویژه در موضوع صدا که بسیار خاص و کارِ آن دشوار می‌باشد. صدا، عنصری درونی و هر استخوان‌بندی و هر ساختار بدنی، قواعد تکنیکی خاص خود را دارد.
نویسنده: چه زمانی متوجه شدید استعداد کافی دارید تا احتمالاً در آینده خواننده حرفه‌ای شوید؟
رنه: من فقط به تلاش خودم ادامه می‌دادم و پیش می‌رفتم. گویی به تصمیم من ارتباطی نداشت. وقتی بورسیه فولبرایت را کسب کردم، نقطه‌ی عطف مهمی در زندگی من بود، زیرا این فرصت برای من فراهم شد تا به اروپا بروم و با یک زبان خارجی، غرق در مطالعه شوم. من عاشق این کار بودم.
نویسنده: چطور شد که پیشرفت کردید؟
رنه: انسان باید ریسک کند و دل به دریا بزند. فقط باید کسی را داشته باشید که مانند رهبر گروه بگوید: «کاری ندارم دیگران چه می‌گویند، من این سوپرانو را دوست دارم و این فرصت را در اختیار تو قرار می‌دهم تا آن را اجرا کنی.»
نویسنده: آیا وقتی اُپرا اجرا می‌کنید، از نفس و قدرت ریه‌هایتان استفاده می‌کنید؟
رنه: ما سعی می‌کنیم نفس کشیدنمان بهینه باشد -یک نفس می‌کشیم، سپس آن را نگه می‌داریم- نگه داشتن نفس نکته‌ی مهمی می‌باشد که به شما کمک می‌کند تا بدون فشار و بدون اینکه خودتان را خسته کنید، میزان صدا را بهینه کنید. اگر کسی در یک رویداد ورزشی شرکت کند و در آنجا فریاد بزند، روز بعد صدایش خشن و زمخت می‌شود. هر کسی صدای او را بشنود متوجه می‌شود که روز قبل در میدان ورزشی بوده و شعار داده. چرا که صدای او تغییر کرده و در واقع آسیب دیده است. در حالی که ما سه ساعت آواز می‌خوانیم، بدون آنکه صدای ما ذره‌ای آسیب ببیند. حتی ما می‌توانیم فردای آن روز هم برنامه اجرا کنیم. علت این است که ما می‌دانیم در این مدت طولانیِ چند ساعت آواز خواندن، چگونه از صدای خود استفاده کنیم.
نویسنده: آیا کار دشواری است که اپرایی را اجرا کنید که با زبان آن آشنا نیستید؟
رنه: من با هشت یا نه زبان آواز می‌خوانم، در حالی که فقط با سه زبان از آن‌ها می‌توانم خوب صحبت کنم که اگر زبان انگلیسی را هم اضافه کنید، می‌شود چهار زبان. هر زبانی، غیر از زبان روسی و زبان چک را طوطی‌وار یاد می‌گیرم. در واقع صداها را به یاد می‌سپارم. می‌توانید صداها را خیلی دقیق تلفظ کنید یا آنچه دیگران می‌گویند را حفظ کنید. البته که این کار، زمان‌بر می‌باشد.
نویسنده: امروزه شما هم اپرا اجرا می‌کنید، هم انواع دیگر موسیقی را.
رنه: الآن حدود پانزده سال است که بیشتر کنسرت اجرا می‌کنم. بیشتر از ۸۰ درصد وقتم را روی سن و در حال اجرای کنسرت هستم و همین امر، باعث می‌شود بتوانم به اقصی نقاط جهان سفر کنم. معمولاً برنامه‌ای به نام شوی رنه فلمینگ اجرا می‌کنم که یک برنامه ترکیبی است و نوعی رپرتوار می‌باشد که آن را دوست دارم. ضمن اینکه در جاهای مختلف با مردم مختلف آشنا می‌شوم.
نویسنده: گاهی اوقات می‌گویند افرادی که سوپرانو اجرا می‌کنند کم جنبه هستند، اما به شما از این برچسب‌ها نزدند. علت چه بود؟
رنه: من قصد داشتم شهرتم را کمی بیشتر کنم و سوژه گفت‌وگوهای شبانه باشم، اما نتوانستم. من هیچ‌گاه در این موارد موفق نبوده‌ام.
نویسنده: به عبارت دیگر، کسی که می‌خواهد در اجرای سوپرانو موفق باشد، موجب ناراحتی مردم می‌شود.
رنه: تصور می‌کنم علت این کار، اضطراب شدید ناشی از فشار کار زیاد است. فشار کار را نباید دست‌کم گرفت، چراکه واقعاً کار دشواری می‌باشد.
من فشار ناشی از کار زیاد را سال‌ها احساس کرده‌ام. نه تنها چیز مطلوبی نیست، بلکه بسیار پراسترس می‌باشد. اما عده‌ای هستند که تنش را می‌پذیرند و آن را به اطرافیان خود نیز منتقل می‌کنند. در این صورت، وقتی روی صحنه می‌روند، می‌توانند موفق باشند.
ادامه...
Interview series with successful leaders
Interview with Renee Fleming
American Actress
Part 1
Published in Harvard Business Journal
