سری مصاحبه با رهبران موفق
مصاحبه با جک نیکلاس
قاضی دستیار در دیوان عالی ایالات‌متحده
قسمت دوم
منتشر شده در مجله کسب‌و‌کار هاروارد
نویسنده: شما در رقابت‌های مسترز شش‌بار برنده شدید. آیا این مسابقات را دوست دارید؟
جک: بله.
نویسنده: شما در تنیس آزاد آمریکا چهاربار، تنیس آزاد بریتانیا سه‌بار و در مسابقات قهرمانی پی‌جی‌ای پنج‌بار برنده شدید. فوق‌العاده است! شما در دوران حرفه‌ای خودتان در حدود یکصدوبیست مسابقه را برده‌اید. در کسب مقام قهرمانی و دریافت جایزه نقدی نیز هشت‌بار برنده شدید. هیچ رکوردی در بازی گلف وجود ندارد که شما به دست نیاورده باشید، این‌طور نیست؟
جک: خبر ندارم. آیا رکوردی هست که من کسب نکرده باشم؟ کارنامه من خوب است، اما هرکسی می‌تواند نه فقط در بازی گلف، که در هر کاری، در هر مرحله‌ای که قرار دارد، پیشرفت کند.
نویسنده: برای اینکه کسی گلف‌باز بزرگی شود، عنصر مهم و کلیدی چیست؟ تمرکز، توانایی بدنی یا هر دو؟
جک: ذهن انسان بخش مهمی از وجود اوست. شما آن کاری را می‌توانید انجام دهید که باور کرده باشید. باید یاد بگیرید در درون خودتان کار کنید و این کار را در تمام مراحل زندگی ادامه دهید.
پس از آن باید همان کاری را انجام دهید که خودتان می‌توانید انجام دهید، نه کاری را که دیگری می‌تواند انجام دهد. باید این امر را کم‌کم باور کنید. هر پیروزی، گامی است برای پیروزی بعدی.
من شانس آوردم که در نخستین سال مسابقات بازی‌های آمریکا برنده شدم. در نخستین سال، در بزرگ‌ترین مسابقه گلف این اتفاق افتاد. بنابراین، باور کردم که می‌توانم بازی کنم. در نتیجه، برنده شدن در بازی‌های بعدی آسان‌تر شد.
نویسنده: طبق نظر مردم، یکی از جالب‌ترین مسابقاتی که تاکنون تماشا کرده‌اند، مسابقه مسترز سال ۱۹۸۶ بوده که شما با داشتن ۴۶ سال، مسن‌ترین بازیکن تاریخ بوده‌اید.
جک: بله خیلی مسن بودم.
نویسنده: در آن روزها شما در زمین بازی مانند پیرمردها به نظر می‌رسیدید، اما الان به نظر من خیلی هم پیر نیستید.
جک: حق با شماست، من سن زیادی ندارم.
نویسنده: تا آن زمان کسی بالای ۴۱ و ۴۲ سال در مسابقات مسترز برنده نشده بود. شما در ۴۶ سالگی تا اواخر بازی برنده نبودید، اما چهار ضربه آخر شما، نتیجه را به نفع شما تغییر داد. آیا تصور می‌کردید برنده شوید؟
جک: اواخر بازی که چند ضربه خوب زدم، کم‌کم امیدوار شدم.
نویسنده: آیا آن پیروزی برای شما بیش از هر بازی‌ای هیجان نداشت؟
جک: برایم خیلی عجیب بود! در واقع، در آن زمان من بازی گلف را کنار گذاشته بودم. اما چون از این بازی لذت می‌بردم، آن روز فقط می‌خواستم بازی کرده باشم.
نویسنده: پیش از اینکه در مسابقه‌ای شرکت کنید، چند روز را صرف تمرین کردن می‌کنید؟
جک: برای مسابقات مهم، باید آمادگی قبلی داشته باشید. من هم از یک هفته قبل تمرینات خود را آغاز می‌کنم.
نویسنده: یکی از رکوردهای شما پس از ۵۹ سال، به تازگی شکسته شد. آیا تصور می‌کردید رکوردی ۵۹ ساله شما توسط کسی شکسته شود؟
جک: رکوردهای ورزشی ساخته می‌شوند تا شکسته شوند.
نویسنده: در گذشته، حدود سی تا چهل سال پیش، بازیکنان گلف خیلی اهل تمرینات بدنی نبودند. امروز وضعیت چگونه است؟
جک: امروزه وضع عوض شده و گلف‌بازها تمرینات مختلف دارند. البته من هم اهل ورزش بودم و خیلی می‌دویدم.
نویسنده: طی سالیان اخیر، مهم‌ترین تغییری که در ساختار بازی‌ها به وجود آمده چیست؟ آیا وضع دشوارتر شده؟
جک: کیفیت توپ و تجهیزات بازی و البته اندازه زمین بازی تغییر کرده‌اند.
نویسنده: به گلف‌بازان حرفه‌ای آموزش داده می‌شود که هرگز تقلب نکنند، به همین دلیل کاملاً به مقررات توجه دارند.
جک: باید بهتر از این باشند، چون مردم از طریق وسایل ارتباط جمعی ناظر حرکات آن‌ها می‌باشند.
نویسنده: گلف‌بازان حرفه‌ای، و شاید هم تمام ورزشکاران حرفه‌ای، سعی می‌کنند تقلب نکنند. یعنی واقعاً هیچ تقلبی صورت نمی‌گیرد؟
جک: در مسابقات داور هست و تمام حرکات را زیر نظر دارد.
نویسنده: وقتی در آخرین بازی در سال ۲۰۱۵ تصمیم گرفتید با بازی حرفه‌ای خداحافظی کنید، آیا خیلی ناراحت بودید؟
جک: تمام بازیکنان بزرگ و صاحب‌نام حضور داشتند و به خاطر خداحافظی من از بازی گلف اشک می‌ریختند. صحنه جالب و به‌یادماندنی‌ای بود!
نویسنده: طی سالیان متمادی با بسیاری از افراد و گلف‌بازان صاحب‌نام بازی کرده‌اید. اگر بخواهید در یک بازی دو‌نفره با کسی همراه باشید، چی کسی را انتخاب می‌کنید؟
جک: با دیدگاه امروزم، تایگر را انتخاب می‌کنم.
نویسنده: اگر به گذشته حرفه‌ای خودتان نگاه کنید، چه چیزی باعث افتخار شماست؟
جک: گلف یک بازی است، اما مهم‌ترین چیز برای من، خانواده می‌باشد. یک عمر با همسرم زندگی کرده‌ام. او هر پنج فرزندانمان را به مسابقات می‌آورد تا آن‌ها پدرشان را خوب بشناسند. من ۲۲ نوه قشنگ دارم. گلف یک بازی است و من هم این بازی را دوست دارم. بدیهی است به بازی‌های بزرگی که انجام داده‌ام افتخار می‌کنم. اما همه این‌ها بازی بوده‌اند، نه چیز دیگر.
نویسنده: شما قاعده‌ای داشتید که نمی‌خواستید بیش از دو هفته از خانواده دور باشید.
جک: بله. در تمام دورانی که بازی می‌کردم، بیش از دو هفته از خانواده دور نبودم.
نویسنده: آیا برای پسران شما دشوار بود در کنار یک گلف‌باز بزرگ شوند؟ آیا توانستند با این موضوع کنار بیایند؟
جک: من آن‌ها را مجبور به بازی نمی‌کردم. شاید هم این کار من اشتباه بوده. سه نفر از آن‌ها سرانجام گلف‌باز حرفه‌ای شدند. البته که آن‌ها مجبور به این کار نبودند، بلکه به آن‌ها گفتم اگر دوست دارند، بازی کنند. خیلی از والدین را می‌بینم که فرزندان خود را مجبور به بازی می‌کنند. این کار اشتباه است. شما می‌توانید فرزندان خود را بازی آشنا و از آن‌ها حمایت کنید، اما نمی‌توانید به جای آن‌ها بازی کنید. در این صورت اگر آن‌ها بازی را ادامه بدهند، موفق خواهند شد.
نویسنده: آیا کاری باقی مانده است که مایل بودید در کار حرفه‌ای یا در امور بشردوستانه و امور خیریه انجام می‌دادید؟ بزرگ‌ترین هدف امروز شما در زندگی چیست؟
جک: بزرگ‌ترین هدف من این است که همچنان شاهد پیشرفت فرزندانم باشم و نوه‌هایم بزرگ شوند و در مسیر درست قرار بگیرند. هدف حرفه‌ای ندارم که بخواهم به آن برسم. از برنامه‌ریزی برای بازی‌های گلف لذت می‌برم. از اینکه به نقاط مختلف دنیا سفر کنم و با مردم مختلف و فرهنگ‌های مختلف آشنا شوم لذت می‌برم. تنها هدف من در زندگی، خانواده من است.
Interview series with successful leaders
Interview with Jack Nicklaus
American retired golfer
Part 2
Published in Harvard Business Journal
