چگونه پس از ناملایمات سرپا شویم
قسمت پنجم
تاریخ انتشار : ژانوبه 2010
منتشر شده در مجله کسب‌و‌کار هاروارد
تغییر طرز فکر
مدیران برای تقویت خصلت بهبودپذیری خود باید از تفکر غیرارادی و علت محور به سوی تفکر فعال و پاسخ محور حرکت کنند.
تفکر علت محور
| تفکر پاسخ‌محور
|
کنترل آیا این اتفاق ناخوشایند غیرقابل اجتناب بود، یا آیا می توانستم جلوی آن را بگیرم؟ | کدام یک از شرایطِ این موقعیت را (حتی به صورت بالقوه) می توانم بهبود ببخشم؟ |
تاثیرگذاری آیا من عامل این اتفاق ناخوشایند بودم یا عوامل خارجی آن را به وجود آورد؟ | چه تاثیر مثبتی می توانم برآنچه رخ می دهد بگذارم؟ |
گستردگی آیا علت اصلی این واقعة خاص شرایط موجود بوده یا ماهیت عمومی تری دارد؟ | چگونه می توانم جلوی پیامدهای منفی این موقعیت را بگیرم و زمینه ساز پیامدهای مثبتی شوم که در حال حاضر دیده نمی شود؟ |
مدت آیا علت اصلی این اتفاق تداوم دارد یا موقتی است؟ | برای رسیدگی به مشکل، درحال حاضر چه کاری می توانم انجام دهم؟ |
پاسخ دادن به پرسش‌ها
با اینکه این پرسش‌ها چارچوبی مهم برای اصلاح واکنش‌های مدیران فراهم می‌کند، اما فقط دانستن پرسش‌هایی که باید مطرح کنیم، کافی نیست. مطالعه زیاد و دانستن این که هنگام بروز مشکلات این پرسش‌ها را از خود بپرسیم، ما را بهبودپذیر تر نمی‌سازد. برای تقویت ظرفیت بهبودپذیری، باید با درک این دو مفهوم ساده، پرسش‌ها را درونی و ملکه ذهن کنیم:
پاسخ‌ها را یادداشت کنید
مطالعات مختلف درباره اضطراب پس از سانحه نشان می‌دهد نوشتن درباره رویدادهای سخت، سلامت روحی و جسمی فرد را بهبود می‌بخشد. در حقیقت، نوشتن به اشخاص امکان می‌دهد بر موقعیتی نامطلوب تسلط یابند، در حالی که فکر کردن به تنهایی چنین امکانی را فراهم نمی‌آورد.
بهترین کار این است که به برنامه بهبودپذیری به عنوان تمرینی زمان‌بندی‌شده بپردازیم: دست‌کم 15 دقیقه وقت بگذارید و بی‌وقفه پاسخ‌هایتان را به 12 پرسش بنویسید. این زمان ممکن است هم خیلی کوتاه و هم خیلی طولانی به نظر برسد. خیلی طولانی چون مدیران به‌ندرت برای انجام دادن فعالیتی تا این حد وقت می‌گذارند، آن هم کاری که به تأملات شخصی‌شان مربوط می‌شود. اما درنهایت، شما در عمل در وقت خود صرفه‌جویی می‌کنید. به‌جای آن‌که درباره وقایع تأمل کنید و بگذارید کارتان مختل شود، به دنبال راه‌حل باشید. وقتی ارزش این تمرین را درک کنید و به آن وابسته شوید، این مدت‌زمان بیش‌ازاندازه کوتاه به نظر خواهد رسید.
هر روز این کار را انجام دهید
درزمان یادگیریِ هرگونه مهارت جدیدی، تکرار اهمیت بسیاری دارد. برنامه بهبودپذیری، نه برنامه‌ای فشرده، بلکه یک برنامه آمادگی بلندمدت است. باید هر روز این‌ها را از خودتان بپرسید و پاسخ دهید تا ملکه ذهنتان شود. ولی اگر عادات بد این پرسش‌ها را تحت‌الشعاع قرار دهد، ملکه ذهنتان نمی‌شود. برای انجام دادن این کار نیازی نیست حتماً حادثه بزرگی را تجربه کنید؛ می‌توانید این‌ها را در واکنش به آزردگی‌های روزانه که انرژی شما را تحلیل می‌برد، از خود بپرسید: مانند پروازی که به تأخیر افتاده است، کامپیوتری که به کندی کار می‌کند، یا یک همکار بی‌مسئولیت. می‌توانید از این چهار دیدگاه، به هر ترتیبی استفاده کنید؛ ولی لازم است از ضعیف‌ترین بعدتان آغاز کنید. اگر اغلب دیگران را مقصر می‌دانید و ظرفیت مشارکت خود را نادیده می‌گیرید، با پرسش‌های مربوط به تأثیرگذاری شروع کنید. اگر اغلب نگرانید واقعه ناخوشایند همه‌چیز را خراب کند، از پرسش‌های گستردگی آغاز کنید.
ظرفیت بهبودپذیر مدیران اجرایی در شرایط فشار مداوم، نقشی اساسی در حفظِ سلامت جسمی و روانی آن‌ها دارد. ولی جالب این است که ایجاد بهبودپذیری دقیقاً در دشوارترین شرایط به بهترین شکل صورت می‌گیرد، وقتی با مخرب‌ترین مشکلات روبه‌رو می‌شویم، زمانی که واکنش ما از کمترین احتمالِ تأثیرگذاری برخوردار است، هنگامی‌که نسبت به فرصت‌های پیش رویمان نابیناتر از همیشه‌ایم. علاوه بر این، در برنامه بهبودپذیری، برای دوری از پاسخ‌های غیر سازنده به ناملایمات، باید خلاقیت و تدبیر را جایگزین بدبینی کنیم و کارها را با وجود همه موانع واقعی و ذهنی پیش ببریم.
?How to recover from adversity
part 5
ترجمه و تدوین از وبسایت شخصی دکتر سعید سعیدی‌پور
انتشار مطالب فقط با ذکر منبع این وبسایت مجاز است.
