13 کاری که افراد با ذهن قوی انجام نمی‌دهند __ سیزده

 

 

 


13 کاری که افراد با ذهن قوی انجام نمی‌دهند

کار سیزدهم

نویسنده : ایمی مورین 


 

 

افراد دارای ذهن قوی، انتظار نتایج فوری را ندارند

 

ناپلئون هیل:

شکیبایی، تمرین و پرتلاشی، ترکیبی شکست‌ناپذیر برای موفقیت می‌سازد.  

 

مارسی قادر نبود که دلیل ویژه‌ای برای شاد نبودنش بیابد؛ ولی همچنان از زندگی‌اش رضایت داشت. او توضیح داد که زندگی زناشویی‌اش، مشکل خاصی ندارد و رابطهٔ تقریباً سالمی با دو فرزندش دارد. شغل خوبی هم داشت ولی بدون شک شغل ایده آلش نبود. آن‌چنان احساس شادی نمی‌کرد و گمان می‌کرد شاید بیش‌تر از یک فرد عادی اضطراب داشته باشد؛ ولی دلیل خاصی هم برای این شرایط به ذهنش خطور نمی‌کرد.

 

سال‌های پیاپی به مطالعهٔ کتاب‌های خودیاری پرداخته بود؛ ولی هیچ‌کدام از آن‌ها موجب ایجاد تغییر در زندگی‌اش نشده بود. سه جلسه مشاوره‌ای که چند سال گذشته رفته بود نیز زندگی‌اش را دچار تغییر نکرد. به‌طور کامل اطمینان داشت که مشاورهٔ بیش‌تر به او کمکی نمی‌کند ولی تصور می‌کرد اگر به پزشک معالجش بگوید چند جلسه مشاوره را تجربه کرده، شاید برای او دارو تجویز کند تا احساس شادی بیش‌تری داشته باشد. درنهایت، بیان کرد که حقیقتاً هیچ زمان یا انرژی‌ای ندارد که بخواهد به مشاوره اختصاص دهد.

 

به مارسی گفتم که حق با اوست. اگر قصد ندارد تلاشی بکند، مشاوره هم هیچ سودی در پی نخواهد داشت؛ اما این را هم گفتم که اغلب دارو هم روال درمان را تسریع نمی‌کند. در حقیقت، اکثر داروهای ضدافسردگی حداقل چهار تا شش هفته به طول می‌انجامد تا اثر خود را بگذارند. روی بعضی افراد نیز دارو هیچ تأثیری ندارد.

 

سپس گفتم که نیازی نیست تمام عمرش را صرف آمدن به جلسات مشاوره کند بلکه درمان کوتاه‌مدت می‌تواند مؤثر باشد. تعداد جلسات اهمیتی نداشت، بلکه کوشش او بود که سطح موفقیت درمان را تعیین می‌کرد. مارسی، با دانستن این موارد گفت باید وقت بیش‌تری برای اندیشیدن صرف کند. چند روز بعد، مجدداً تماس گرفت و گفت قصد دارد مشاوره را امتحان کند و متمایل است آن را به یک اولویت در زندگی‌اش تبدیل کند.

 

در چند جلسهٔ اول، روشن شد که مارسی در اکثر زمینه‌های زندگی‌اش انتظار نتایج فوری داشت‌. هر وقت چیز جدیدی را تجربه می‌کرد، مثل یک کلاس ورزشی یا یک سرگرمی، اگر به نتایج دلخواهش نمی‌رسید، سریعاً تسلیم می‌شد. گاهی می‌کوشید که شرایط زندگی زناشویی‌اش را بهبود بخشد زیرا واقعاً یک رابطهٔ شگفت‌انگیز می‌خواست نه یک رابطهٔ عادی. چند هفته می‌کوشد بهترین همسری باشد که می‌تواند ولی مدتی بعد، تسلیم می‌شد.

 

در چند هفتهٔ آینده، در این مورد سخن گفتیم که چگونه انتظار رضایت فوری نه‌تنها به شکل شخصی بلکه ازلحاظ حرفه‌ای هم بر او اثر گذاشته بود. همیشه دوست داشت مدرک کارشناسی ارشد خود را کسب کنند تا در شغلش رشد کند؛ اما احساس می‌کرد این عمل تا ابد به طول خواهد انجامید؛ بنابراین خودش را به زحمت نینداخت. حالا که اخذ مدرکی که تنها دو سال طول می‌کشید، برای ده سال به تأخیر انداخته بود، بیش‌تر از همه احساس یأس می‌کرد.

 

مارسی همچنان به جلسات مشاوره ادامه داد و در طول چند ماه، راه‌هایی را کشف کرد که در تحمل ناامیدی و یادگیری صبوری به او کمک می‌کرد. او چند هدف بااهمیت در زندگی‌اش داشت که قصد داشت به آن‌ها برسد؛ از جمله ادامه تحصیل و بهبود روابط زناشویی‌اش. وقتی قدم‌های عملی کوچکی را می‌توانست بردارد را شناخت، به این موضوع پرداختیم که چگونه می‌تواند پیشرفت خود را بسنجد. مارسی با دیدگاه جدیدی اهداف خود را بررسی کرد. او می‌دانست که مشاهدهٔ نتایج اصلی نیازمند زمان است و خودش را برای آن آماده کرد؛ سپس اراده‌ای که جدیداً برای ایجاد تغییر پیدا کرده بود، به او کمک کرد تا زندگی‌اش را به‌طور کامل بهبود بخشد.

 

شکیبایی، جزو اخلاق شما نیست

 

هرچند ما در جهانی پرشتاب زندگی می‌کنیم، نمی‌توانیم هر آنچه را که دوست داریم بدون مکث کسب کنیم. جدا از اینکه امیدوارید زندگی زناشویی‌تان را بهبود بخشید یا کسب‌وکار خود را تأسیس کنید، انتظار نتایج فوری‌تان را در معرض شکست قرار می‌دهد. اینک ببینید که کدام‌یک از موارد زیر، برایتان آشناست؟

 

✓ باور دارید چیزهای مثبت برای آن‌هایی که منتظر می‌مانند، اتفاق نمی‌افتد.

 

✓ از نظر شما زمان مانند پول است و دوست ندارید حتی ثانیه‌ای از آن را هم از دست بدهید.

 

✓ شکیبایی، مهم‌ترین خصوصیت اخلاقی شما نیست.

 

✓ اگر نتیجهٔ فوری نبینید، به‌احتمال زیاد گمان می‌کنید کاری که انجام می‌دهید بی‌ثمر است.

 

✓ دوست دارید کارها همین الآن انجام شوند.

 

✓ معمولاً در پی میانبر هستید تا مجبور نباشید انرژی زیادی را صرف دستیابی به هدفتان کنید.

 

✓ سریعاً در کارهایتان احساس ناامیدی می‌کنید.

 

✓ زمانی که سریعاً در کارهایتان به نتیجه نمی‌رسید، تسلیم می‌شوید.

 

✓ در پیگیری اهدافتان با مشکل مواجه می‌شوید.

 

✓ فکر می‌کنید همه‌چیز باید سریعاً اتفاق بیفتد.

 

✓ تمایل دارید زمان مورد نیاز برای دستیابی به اهدافتان یا انجام یک کار را دست‌کم بگیرید.

 

افراد دارای ذهن قوی، تشخیص می‌دهند که راه‌حل فوری، همیشه بهترین چاره نیست. اگر دوست دارید به ظرفیت کامل توانمندی‌تان دست یابید، تمایل دارید انتظارات واقع‌بینانه به وجود آورید و درک این‌که موفقیت در طول یک شب اتفاق نمی‌افتد نیز ضروری است.

 

 

چرا ما انتظار نتایج فوری داریم

 

مارسی احساس می‌کرد با افزایش سنش، بی‌حوصله‌تر می‌شود‌. وقتی مسائل با سرعت دلخواه او اتفاق نمی‌افتاد، دلخور می‌شد و دائم می‌گفت: دیگر پیر شده‌ام. در چند زمینه از زندگی‌اش رفتار خشمگینانه داشت. درنهایت، این بی‌حوصلگی وارد زمینه‌های دیگر زندگی‌اش شد که خیلی برایش سود نداشت و به بعضی از روابطش لطمه وارد می‌کرد.

 

مارسی در پی رهایی فوری از غم نبود. از هر ده آمریکایی، یک نفر داروی ضدافسردگی استفاده می‌کند، متخصص افسردگی را در آن‌ها شناسایی نکرده است و فقط قصد دارند از دارو به‌عنوان میانبری برای بهبود زندگی خود استفاده کنند. همین ماجرا در خصوص کودکان هم صادق است. والدینی که فرزندانی با معضلات رفتاری دارند، معمولاً برای مهار آن‌ها درخواست قرص می‌کنند. هرچند بیش‌فعالی را می‌توان با دارو مهار کرد، هیچ قرصی نیست که رفتار کودکان را کاملاً دچار تغییر کند.

 

شکیبایی، جزو اخلاق شما نیست

 

هرچند ما در جهانی پرشتاب زندگی می‌کنیم، نمی‌توانیم هرآن چه را که دوست داریم بدون مکث کسب کنیم. جدا از اینکه امیدوارید زندگی زناشویی‌تان را بهبود بخشید یا کسب‌وکار خود را تأسیس کنید، انتظار نتایج فوری‌تان را در معرض شکست قرار می‌دهد. اینک ببینید که کدام‌یک از موارد زیر، برایتان آشناست؟

 

✓ باور دارید چیزهای مثبت برای آن‌هایی که منتظر می‌مانند، اتفاق نمی‌افتد.

 

✓ از نظر شما زمان مانند پول است و دوست ندارید حتی ثانیه‌ای از آن را هم از دست بدهید.

 

✓ شکیبایی، مهم‌ترین خصوصیت اخلاقی شما نیست.

 

✓ اگر نتیجهٔ فوری نبینید، به‌احتمال زیاد گمان می‌کنید کاری که انجام می‌دهید بی‌ثمر است.

 

✓ دوست دارید کارها همین الآن انجام شوند.

 

✓ معمولاً در پی میانبر هستید تا مجبور نباشید انرژی زیادی را صرف دستیابی به هدفتان کنید.

 

✓ سریعاً در کارهای‌تان احساس ناامیدی می‌کنید.

 

✓ زمانی که سریعاً در کارهایتان به نتیجه نمی‌رسید، تسلیم می‌شوید.

 

✓ در پیگیری اهدافتان با مشکل مواجه می‌شوید.

 

✓ فکر می‌کنید همه‌چیز باید سریعاً اتفاق بیفتد.

 

✓ تمایل دارید زمان مورد نیاز برای دستیابی به اهدافتان یا انجام یک کار را دست‌کم بگیرید.

 

افراد دارای ذهن قوی، تشخیص می‌دهند که راه‌حل فوری، همیشه بهترین چاره نیست. اگر دوست دارید به ظرفیت کامل توانمندی‌تان دست یابید، تمایل دارید انتظارات واقع‌بینانه به وجود آورید و درک این‌که موفقیت در طول یک شب اتفاق نمی‌افتد نیز ضروری است.

 

 

 

ایراد انتظار نتایج فوری داشتن

 

مارسی فرصت‌های جدید را از دست می‌داد، زیرا تنها می‌خواست کارهای سریع و بی‌دردسر را به انجام برساند. هرچند ساعات زیادی را به خواندن کتاب‌های خودیاری اختصاص می‌داد، هیچ‌کدام از این اطلاعات را در زندگی‌اش استفاده نمی‌کرد. همیشه سریعاً دست از درمان می‌کشید و می‌خواست قرصی جادویی برای تغییر زندگی‌اش بیابد. او خیلی از فرصت‌های بهبود زندگی‌اش را نادیده می‌گرفت زیرا همیشه در انتظار نتایج فوری بود.

 

انتظارات غیرواقعی در مورد این‌که ایجاد تغییر و گرفتن نتایج فوری چه اندازه ساده است، شما را در معرض شکست قرار می‌دهد. در تحقیقی با عنوان پایان درمان خودبسندگی: پیش‌بینی‌کنندهٔ پرهیز. در سال ۱۹۹۷، پژوهشگران فهمیدند بیمارانی که بعد از مرخصی از مرکز ترک اعتیاد بیش از حد به قابلیت خود در پرهیز از الکل اطمینان داشتند، نسبت به بیمارانی که کمتر مطمئن بودند احتمال بالاتری برای برگشت به سوءمصرف داشتند. اطمینان بیش‌ازحد سبب می‌شود تصور کنید که به‌سادگی به اهدافتان دست می‌یابید و آن‌وقت اگر نتیجه‌ی فوری نگیرد، امکان دارد با مشکل مواجه شوید.

 

همچنین انتظار نتایج فوری سبب می‌شود که نابهنگام دست از کوشش بردارید. اگر همین الان نتایج را مشاهده نمی‌کنید، احتمالاً تصور می‌کنید که تلاش‌های شما نتیجه نمی‌دهد. صاحب کسب‌وکاری که پولی را در کمپین بازاریابی جدیدی سرمایه‌گذاری می‌کند، امکان دارد فرض کند که چون افزایش فوری در فروش ندیده، تلاش‌هایش نتیجه نداده است؛ ولی سرمایه‌گذاری‌اش در تبلیغات سبب شهرت برند و درنهایت در بلندمدت باعث افزایش تدریجی فروش می‌شود. شاید کسی که یک ماه به باشگاه می‌رود، وقتی در آینه نگاه می‌کند ماهیچه‌هایش را بزرگتر نبیند و متصور شود که تمارینش مؤثر نیست. تحقیقی نشان داد که ما سریعاً اهداف خود را کنار می‌گذاریم. در سال ۱۹۷۲ تحقیقی به‌نام تلاش‌های فردی برای تغییر رفتار: بررسی تصمیمات سال جدید. نشان داد که بیست و پنج درصد از شرکت‌کنندگان این آزمایش، بعد از پانزده هفته تصمیمات سال جدیدشان را رها کرده‌اند؛ ولی در سال ۱۹۸۹ مشاهده شد که بیست و پنج درصد افراد تنها بعد از یک هفته از تصمیمات خود دست کشیدند.

 

✓ شاید برای میانبرزدن وسوسه شوید. اگر با سرعت دلخواه به نتیجه دست نمی‌یابید، شاید بخواهید با روشی غیرطبیعی در انجام کارها تعجیل کنید. کسی که رژیم می‌گیرد، اگر در طول چند هفته به نتایج مدنظر نرسد، احتمالاً رژیمش را بشکند. ورزشکارانی که قصد دارند قوی‌تر شوند، امکان دارد از داروهای دوپینگ بهره ببرند. با وجود این، استفاده از میان‌برها نتایج خطرناکی دارد.

 

✓ به آینده امید نخواهید داشت. اگر همه‌چیز را الان بخواهید، جلوی آن را می‌گیرد که به تصویر بلندمدت‌تر بنگرید. اشتیاق به گرفتن نتایج فوری در نوع نگرش مردم به سرمایه‌گذاری مشهود است. مردم قصد دارند یازده سرمایه‌گذاری‌شان را هم‌اینک مشاهده کنند نه سی سال دیگر. نظرسنجی ۲۰۱۴ نشان داد که سی و شش درصد از مردم آمریکا، کمتر از هزار دلار پس‌انداز دارند. طبیعتاً امکان دارد مشکلات اقتصادی جلوی آن را بگیرد که افراد برای دوران بازنشستگی پس‌انداز کنند. ولی در این بین، اشتیاق به ولخرجی و لذت کوتاه‌مدت هم یکی از عوامل پس‌انداز نکردن است. مردم نمی‌خواهند پولی برای سرمایه‌گذاری بلندمدت کنار بگذارند زیرا می‌خواهند همین حالا از آن لذت ببرند.

 

✓ انتظارات غیرواقعی سبب بروز نتایج اشتباه می‌شود. اگر در انتظار نتایج فوری هستید، احتمال خطایش شما افزایش می‌یابد. شاید وقت کافی صرف دیدن یک تصویر دقیق نکرده باشید. شخصی که قادر نیست در عرض یک سال کسب‌وکاری را راه بیندازد، شاید به این نتیجه برسد که او در جهان کسب‌وکار یک شکست‌خوردهٔ به‌تمام‌معناست.  زیرا پولی در نیاورده‌است؛ ولی در حقیقت، او زمان کافی برای کسب‌وکارش اختصاص نداده تا به یک فعالیت کاری درخشان و پایدار تبدیل شود.

 

✓ منجر به بروز احساسات منفی و آزاردهنده

 

می‌شود. وقتی انتظارات شما برآورده نمی‌شود، ناامید و عجول می‌شوید. زمانی که احتمال احساسات منفی در شما زیاد می‌شود، روال پیشرفتتان کند می‌شود و زمانی که فکر می‌کنید باید نتیجه‌ی بهتری بگیرید تسلیم می‌شوید.

 

✓ شاید رفتاری از شما سر بزند که چشم‌انداز رسیدن به اهدافتان را از بین ببرد. انتظارات غیرواقعی قادر است بر رفتارتان تأثیر گذاشته و رسیدن به نتایج مدنظرتان را دچار مشکل کند. اگر انتظار دارید کیک سریعاً پخته شود، شاید وادار شوید در فر را بگشایید. هر بار در فر را می‌گشایید، گرما خارج می‌شود و در نتیجه، به زمان بیش‌تری برای پخت کیک نیازمند خواهید بود. وقتی انتظار دارید مسائل زود اتفاق بیفتند، نتیجه‌ای بالعکس می‌گیرید.

 

به راه طولانی تعهد داشته باشید.

 

وقتی مارسی قبول کرد که نتایج فوری نخواهد دید، باید تصمیم می‌گرفت که آیا به درمان ادامه دهد یا خیر. درنهایت، آن‌قدر از شرایطش خسته شده بود که قبول کرد مشاوره را ادامه دهد. سرانجام متوجه شد که بهبود فردی مثل تغییرات دیگر زندگی بلافاصله اتفاق نمی‌افتد و باید همچنان وقت و انرژی بیش‌تری را صرف پیشرفت شخصی‌اش کند.

 

 

انتظارات واقعی به وجود آورید

 

با یک درآمد پنجاه هزار دلاری در طول شش ماه قادر نیستید بدهی صد هزار دلاری خودتان را بپردازید. اگر تا ماه مه برای تمرین صبر کنید، نمی‌توانید در فصل تابستان ده کیلو از وزن خود بکاهید و احتمالاً در اولین سال حضور در دفتر، ترفیع شغلی نخواهید گرفت. ولی اگر این شکل از انتظارات را داشته باشید شاید هیچ‌وقت به اهدافتان نرسید. انتظاراتی واقعی در زندگی‌تان خلق کنید که شما را در است راه طولانی پرانرژی نگه دارد. در این قسمت، به گام‌هایی برای ایجاد انتظارات واقع‌بینانه در مورد هر هدف اشاره شده است:

 

✓ سختی روال تغییر را دست‌کم نگیرید. قبول کنید که انجام کاری متفاوت، کوشش برای دستیابی به یک هدف یا رها کردن یک عادت بد، دشوار خواهد بود

 

✓ از تعیین زمان قطعی برای دستیابی به هدفتان بپرهیزید. تعیین یک محدودهٔ زمانی تخمینی برای رسیدن به نتایج دلخواه مفید است؛ ولی از مشخص کردن یک زمان قطعی اجتناب کنید. به‌عنوان مثال، بعضی از افراد ادعا می‌کنند که می‌توانید در طول چند روز مشخص عادت بدی را ترک کنید یا یک عادت خوب به وجود آورید. (۲۱ یا ۳۸ روز)؛ ولی این حقیقت ندارد. شاید گمان کنید تنها دو روز طول می‌کشد تا عادت یک فنجان قهوه نوشیدن با صبحانه را ترک کنم. بهتر است برای افکار خود زمان مشخص نکنید. در عوض منعطف باشید و درک کنید که عوامل زیادی در این بین دخیل هستند.

 

✓ نتایج خوب به‌دست‌آمده در زندگی‌تان را خیلی دست بالا نگیرید. گاهی افراد تصور می‌کنند: اگر ده کیلو از وزنم بکاهم، تمام ابعاد زندگی‌ام بهبود خواهد یافت. اما وقتی شروع به کاهش وزن می‌کنند نتایج دلخواهشان را نمی‌بینند. آن‌ها ناامیدی را تجربه می‌کنند، زیرا نتیجه را زیادی دست بالا گرفته و در مورد آن مبالغه کرده بودند.

 

 

به خاطر داشته باشید که پیشرفت همیشه مشهود نیست

 

مدتی قبل، من و چندین درمانگر دیگر، تعداد جلسات مشاوره برای والدین برگزار کردیم. والدینی که در این جلسات حضور می‌یافتند، کودکان پیش‌دبستانی داشتند و معمولاً هدفشان از حضور در این جلسات این بود که توانایی برطرف کردن بهانه‌گیری و اوقات تلخی فرزندانشان را کسب کنند، چراکه اکثر کودکان وقتی به خواسته‌شان نمی‌رسند خود را بر زمین می‌اندازند، دائم جیغ می‌کشند و لگد می‌زنند. والدین در این جلسات، اول یاد می‌گرفتند که از رفتارهای جلب توجه کننده دوری کنند؛ ولی متأسفانه، با وجود این هشدارها که امکان دارد رفتار کودکان قبل از بهترشدن بدتر شوند، در میانه‌ی مسیر متقاعد می‌شدند که این کارها نتیجه‌بخش نیست. چنین چیزهایی می‌گفتند: جیغ‌هایش بلندتر شده یا او بلند شد، به‌سوی من دوید و خودش را روی زمین پرتاب کرد و از همیشه بداخلاق‌تر بود.

 

آن‌چه که این والدین هنوز نفهمیده بودند این بود که سعی آن‌ها در حال نتیجه دادن بود. کودکان این پیام را دریافت می‌کردند که والدینشان دیگر تسلیم نمی‌شوند. پس، گمان می‌کردند اگر بلندتر جیغ بکشم، به خواسته‌شان خواهند رسید. با وجود این، هر بار که والدین تسلیم می‌شدند بداخلاقی بچه‌ها افزایش می‌یافت. ولی اگر والدین قادر می‌شدند مدام رفتارهای جلب‌توجه‌کنندهٔ کودکان را نادیده بگیرند، کودکانشان یاد می‌گرفتند که بداخلاقی‌هایشان دیگر سودی ندارد. معمولاً باید دوباره به والدین اطمینان داده می‌شد که چون به‌ظاهر رفتار کودکشان بدتر می‌شد، به این معنا نبود که راه‌های فرزندپروریشان‌ مؤثر نیست.

 

امکان دارد مسیر پیشرفت، همیشه مستقیم نباشد. گاهی ممکن است شرایط پیش از بهبود یافتن بدتر شود و احساس کنید دو قدم به جلو و یک قدم نیز به پشت سر برمی‌دارید. اگرچه، اگر به اهداف‌ بلندمدتتان بنگرید، به شما کمک می‌کند به عقب‌نشینی‌ها توجه کنید. قبل از آنکه تصمیم بگیرید به هدفتان دست یابید، جدا از اینکه بخواهید کسب‌وکار جدیدی را راه بیندازید یا مراقبه بیاموزید، با پرسیدن پرسش‌های زیر از خودتان، سطح پیشرفتتان را ارزیابی کنید:

 

✓ از کجا بدانم کاری که انجام می‌دهم، نتیجه‌بخش است؟

 

✓ برای دستیابی به این هدف، چقدر زمان لازم دارم؟

 

✓ در طول یک هفته، یک ماه، شش ماه و یک ستا، به چه نتایج واقع‌بینانه‌ای می‌توانم برسم؟

 

✓ از کجا بدانم در مسیر رسیدن به اهدافم هستم؟

 

 

 

شادی را به تأخیر بیندازید

 

به‌تأخیرانداختن شادی، کاری است که به‌ظاهر بعضی از افراد بهتر از دیگران آن را انجام می‌دهند؛ ولی واقعیت این است که همه قادرند به دام طمع شادی بیفتند. شادی سریع ریشهٔ خیلی از مشکلات است؛ از جمله ابتلا به بعضی بیماری‌ها جسمانی و ذهنی، مشکلات مالی و اعتیاد. با وجود این‌که امکان دارد یک نفر نتواند در برابر خوردن کلوچه‌ای مقاومت کند، یک شخص دیگر امکان دارد بتواند الکل را که سبب ایجاد مشکلات زیادی در زندگی‌اش می‌شود رها کند. حتی افرادی که در تأخیر انداختن شادی در بعضی زمینه‌های زندگی‌شان خوب کار می‌کنند، به‌احتمال زیاد در بعضی موارد دیگر، نقطه‌ضعف داشته باشند.

 

به‌عنوان مثال، دنیل رودی روتیگر را در نظر بگیرید که داستان انگیزشی او در آغاز دههٔ ۱۹۹۰ به یک فیلم تبدیل شد. او فرد توسری‌خوری بود که با پرتلاشی و ایثار به راه خود ادامه داد. رودی که سومین فرزند از میان چهارده خواهر و برادرش بود، آرزو داشت یک روز به نتردام سفر کند؛ ولی به مشکل خوانش‌پریشی گرفتار بود و ازلحاظ تحصیلی دوران سختی را سپری می‌کرد. او برای دانشگاه نتردام درخواست داد اما سه بار درخواست او رد شد. به همین علت، در دانشکده‌ای به اسم هولی کراس در نزدیکی محل اقامتش ثبت‌نام کرد. او بعد از دو سال تلاش بی‌وقفه، درنهایت در سال ۱۹۷۴ در نتردام قبول شد.

 

رودی نه‌تنها قصد داشت که دانشجویی موفق باشد، بلکه رویای آن را داشت که در تیم فوتبال بازی کند اما با قد ۱۶۵ سانتی‌متر و وزن ۷۵ کیلو، مورد خوبی به نظر نمی‌رسید. با وجود این، نتردام به دانشجویانی این فرصت را داد تا نامزدهای همراه تیم بشوند. سرانجام، رودی جایگاهی در تیم کسب کرد؛ سپس به‌دشواری و با تمام وجود در هر تمرین فوتبال حضور داشت. ایثار و پرتلاشی او احترام مربیان و هم‌تیمی‌هایش را همراه داشت. در نتیجه، در واپسین بازی سال، در چند دقیقهٔ آخر در خط دفاع بازی کرد و با موفقیت، بازیکن خط حملهٔ حریف را تکل کرد. هم‌تیمی‌های رودی به‌قدری به او مفتخر بودند که در بین اشک شادی و فریاد رودی! رودی! رودی! او را خارج از زمین بردند.

 

رودی سال‌ها به‌دشواری کار کرد تا به اهدافش دست یابد و یقیناً انتظار نتایج فوری نداشت و تنها توانست با چند دقیقه بازی واقعی در یک مسابقهٔ فوتبال، رویایش به وقوع بپیوندد.

 

در نتیجه، در سال ۲۰۱۱ رودی با وجود تمام این تلاش‌ها و مقاومت‌ها، متهم به تقلب در بورس شد و کمیسیون بورس و اوراق بهادار آشکار کرد که او در طرح بالا بردن حباب قیمت سهام شرکت کرده است. رودی و دیگر مالکان شرکت، ادعاهای نادرستی در مورد موفقیت کسب‌وکارشان کرده بودند تا قیمت سهام شرکت خویش را افزایش دهند. هرچند هیچ‌وقت گناهکاری او محرز نشد، درنهایت وادار شد بیش از سیصد هزار دلار جریمه پرداخت کند.

 

مردی که در دورانی به پرتلاشی و مقاومت معروف بود، چند دهه بعد به این فکر افتاد که در عرض یک‌شب به ثروتی هنگفت برسد. داستان رودی نمایان می‌کند که اشتیاق ما برای موفقیت، گاهی چه اندازه قوی است و در زمان‌های دیگر با چه سرعتی امکان دارد که بخواهیم حوله را پرتاب کنیم. دوری از شادی زودهنگام نیاز به مراقبت دائمی دارد. اکنون به چند راهکار اشاره خواهد شد که به شما کمک می‌کند شادی را به تأخیر انداخته و انتظار فوری نداشته باشید:

 

✓ چشمانتان به جایزه باشد. هدف غایی را در ذهن داشته باشید تا در روزهایی که احساس تسلیم‌شدن می‌کنید، باانگیزه بمانید. به شیوه‌های خلاقانه هدفتان را به خود یادآور شوید. چیزی را که قصد دارید به آن برسید روی تکه‌ای کاغذ بنویسید و به دیوار یا روی صفحهٔ نمایشگر رایانه‌تان بچسبانید‌. هرروز خود را متصور شوید که به هدفتان رسیده‌اید، زیرا این کار شما را باانگیزه نگه می‌دارد.

 

✓ در طی سفرتان، موفقیت‌های کوچک را جشن بگیرید. برای جشن گرفتن موفقیت‌هایتان نیازی نیست که صبر کنید تا به اهدافتان دست یابید. در عوض، اهداف کوتاه‌مدتی را مشخص کنید و وقتی به مرحله‌ای رسیدید، جشن بگیرید. حتی گاهی با خانواده برای صرف شام به رستورانی بروید. همین رفتار هم به شما کمک می‌کند به پیشرفت‌های خوبی برسید.

 

✓ برنامه‌ای را برای استقامت در مقابل وسوسه بریزید. همیشه فرصت‌هایی برای تسلیم‌شدن در مقابل شادی زودهنگام وجود دارد. اگر قصد دارید از وزن خود بکاهید همیشه شیرینی‌های خوش‌مزه‌ای موجود است که رژیم شما را به هم می‌زند. اگر می‌کوشید بر اساس بودجه‌تان خرج کنید، اسباب‌بازی‌های زیبا و لوازم گران‌قیمت همیشه وسوسه‌تان می‌کنند و امکان دارد شما را از مسیرتان بیرون کرده و جلوی موفقیتتان را بگیرند.

 

✓ به شیوه‌ای سالم با احساس ناامیدی و بی‌قراری مبارزه کنید. وقتی احساس تسلیم‌شدن می‌کنید، به این معناست که شک دارید به راه خود ادامه دهید. صرف اینکه احساس خشم، ناامیدی و پوچی می‌کنید، به این معنا نیست که از کار خود دست بکشید. به‌جای آن راه‌های درستی برای مقابله با آن احساسات بیابید و انتظار داشته باشید که آن‌ها به قسمتی از این روال تبدیل شوند.

 

✓ سرعتتان را مهار کنید. اگر انتظار نتایج فوری داشته باشید، بنابراین اطمینان داشته باشید که سریعاً خسته می‌شوید. بهتر است سرعتتان را مدیریت کنید تا برای دست‌یابی به اهدافتان‌ راه ویژه‌ای را دنبال کنید. به‌جای هرگونه عملکرد شتاب‌زده، صبور باشید و آرام‌آرام گام بردارید تا مطمئن شوید که در مسیر صحیح هستید.

 

 

به‌تأخیرانداختن شادی از ما آدم قوی‌تری می‌سازد

 

سفر جیمز دایسون در سال ۱۹۷۹ شروع شد. زمانی که از جاروبرقی‌اش که دیگر مکس نداشت، کاملاً ناامید شد، تصمیم گرفت جاروبرقی بهتری بسازد که از نیروی سانتریفیوژی به‌جای کیسه بهره می‌برد تا کثیفی را از هوا جدا کند. او پنج سال زمان صرف کرد و مدل‌های اولیهٔ خود را در تعداد بالای پنج هزار عدد ساخت تا هنگامی‌که از محصول پایانی‌اش خشنود شد.

 

وقتی جاروبرقی دلخواهش کامل شد، باز هم فاصلهٔ زیادی تا پایان مسیر داشت. سال‌ها در تلاش برای پیدا کردن تولیدکننده‌ای بود که حق امتیاز محصولش را خریداری کند. وقتی تعیین شد که سازندگان کنونی جاروبرقی هیچ رغبتی به جاروبرقی‌های او نداشت، دایسون تصمیم گرفت کارخانهٔ خودش را تأسیس کند. اولین جاروبرقی‌اش در سال ۱۹۹۳ به فروش رسید؛ یعنی دقیقاً چهارده سال بعد از آن‌که ساخت اولین مدل مفهومی را شروع کرد. اگرچه، وقتی جاروی دایسون به پرفروش‌ترین جاروی بریتانیا تبدیل شد، پرتلاشی‌اش یقیناً نتیجه‌بخش بود. در سال ۲۰۰۲، یک خانواده از هر چهار خانواده دارای یک جاروبرقی دایسون بود.

 

اگر جیمز دایسون می‌خواست که در عرض یک شب کسب‌وکاری موفق بسازد، به‌احتمال زیاد مدت‌ها پیش تسلیم شده بود؛ ولی شکیبایی و مقاومت او نتیجه داد. در سه دهه بعد، او جاروبرقی‌هایش را در بیست و چهار کشور به فروش رساند و یک شرکت تأسیس کرد که هرساله بیش از ده میلیارد دلار محصول می‌فروشد.

 

رسیدن به ظرفیت کاملتان، نیازمند آن است که برای ایستادگی در برابر وسوسهٔ کوتاه‌مدت، ایستادگی کنید زیرا این کار، برای موفقیت لازم است. اینجا آن‌چه که تحقیقات در مورد مزایای به‌تأخیرانداختن خشنودی گفته‌اند، آمده است:

 

✓ برای پیش‌بینی موفقیت تحصیلی، نظم شخصی بااهمیت‌تر از بهره‌ی هوشی است.

 

✓ امتیاز دانشجویان دانشکده با عزت‌نفس بالا، معدل بالاتر، پرخوری کم‌تر و سوءمصرف کم‌تر الکل و مهارت‌های میان فردی، نشان‌دهندهٔ نوعی نیروی مهار نفس و موفقیت در به‌تأخیرانداختن شادی لحظه‌ای است.

 

✓ توانایی به‌تأخیرانداختن شادی با سطح پایین‌تر افسردگی و اضطراب در ارتباط است.

 

✓ کودکان خوددار، در بزرگ‌سالی دچار مشکلات ذهنی و جسمانی کم‌تری می‌شوند، کمتر درگیر سوءمصرف مواد مخدر می‌شوند، محکومیت مجرمانهٔ کم‌تری دارند و ازلحاظ مالی تأمین‌اند.

 

جدا از اینکه هدف شما صرفه‌جویی برای سفر سال آینده باشد یا خودتان را وقف تربیت کودکانی کرده باشید که در بزرگسالی افرادی مسئول باشند، انتظارات واقع‌بینانه از خودتان به وجود آورید و انتظار نداشته باشید که همین فردا شاهد نتیجه باشید. باید به راه طولانی تعهد داشته باشید تا شانس رسیدن به اهدافتان را زیاد کنید.

 

 

 

گره‌گشایی و تله‌های متداول

 

به‌احتمال زیاد در ابعادی از زندگی‌تان قادر باشید به‌سادگی انتظارات واقع‌بینانه به وجود آورید. شاید بخواهید با فهم این‌که چند سال به طول می‌انجامد تا فارغ‌التحصیل شوید و پول کسب کنید به دانشکده بازگردید. شاید با درک اینکه باید سی‌سال رمان صرف کنید، بخواهید پولتان را در حساب بازنشستگی سرمایه‌گذاری کنید ولی هم‌چنین زمینه‌هایی از زندگی‌تان وجود دارد که دوست دارید مسائل فوراً رخ بدهند. شاید نمی‌خواهید صبر کنید تا شرایط زندگی‌تان بهبود یابد یا با وجود تلنگرهای پزشک، نخواهید از غذایی که به آن علاقه دارید دست بکشید. در پی آن ابعاد از زندگی‌تان باشید که بتوانید در آن بهتر شوید و روی یافتن راه‌هایی متمرکز شوید که به شما کمک می‌کند تا مهارت‌های مورد نیاز برای رشد آرام را به وجود آورید.

 

آن‌چه که کمک می‌کند:

 

ایجاد انتظارات واقعی در مورد این‌که دست‌یابی به اهدافتان‌ چه اندازه طول می‌کشد و چقدر دشوار خواهد بود.

 

یافتن راه‌هایی دقیق برای سنجش پیشرفتتان.

 

جشن گرفتن مراحل بااهمیت در طی سفر.

 

کنار آمدن با عواطف منفی به شیوه‌هایی سالم.

 

ایجاد طرحی که به شما کمک می‌کند در برابر وسوسه ایستادگی کنید.

 

تنظیم سرعتتان برای راه طولانی.

 

 

آن‌چه که کمک نمی‌کند:

 

انتظار رسیدن به نتایج فوری.

 

این تصور که اگر شرایط همین حالا بهتر نشد، شما در حال پیشرفت نیستید.

 

برای جشن گرفتن تا پایان سفرتان صبر کنید.

 

اجازه دهید ناامیدی و ناشکیبایی بر رفتارتان تأثیر بگذارد.

 

پیش‌بینی این‌که برای ایستادگی در برابر تمام وسوسه‌ها، از قدرت ارادهٔ کافی مواجهید.

 

رفتن در پی میانبر تا بتوانید از انجام کارهای ضروری برای رسیدن به اهدافتان دوری کنید.

 

 


 

 Thirteen things that strong minded people don't do

NO.13

Written by : Amy morin

 

۵
از ۵
۱۱ مشارکت کننده

دیدگاه‌ها